De een heeft autisme, de ander ADHD en de volgende is hoogbegaafd. Labels zijn in het onderwijs inmiddels de normaalste zaak van de wereld. Maar wat leveren ze ons op? Kom luisteren naar psycholoog Lianne Hoogeveen en psycholoog Harold Bekkering die reflecteren op de vraag wat kinderen die leren nodig hebben, en wat de zin en onzin van labels is.

In de prullenbak

Lianne Hoogeveen is gespecialiseerd in hoogbegaafdheid, maar ziet het label liever in de prullenbak verdwijnen: “Het zegt niets over wat een kind nodig heeft. Sterker nog, het wekt de veronderstelling dat deze kinderen er hoe dan ook wel komen, en dat is vaak niet het geval.” Liever ziet ze dat er beter gekeken wordt naar de individuele kansen en valkuilen van leerlingen.

Ieder kind komt tot zijn recht

Harold Bekkering onderzoekt hoe mensen leren. Hij is daarbij kritisch op vernieuwingen in het onderwijs: autonomie en sociale verbondenheid zijn heel belangrijk om optimaal te kunnen leren. In plaats van labels plakken zou het onderwijs beter gericht moeten zijn op het creëren van een sociale omgeving waarin ieder kind tot zijn recht komt.

Maar is er ook iets goed aan labels? Wat zou er gebeuren als er geen labels meer zijn? En hoe kunnen we, binnen een onderwijssysteem waarin leraren toch al enorm veel werkdruk ervan, toch de talenten van ieder kind tot zijn recht laten komen? Na korte lezingen gaan Lianne Hoogeveen en Harold Bekkering met elkaar in gesprek onder leiding van programmamaker Liesbeth Jansen.

Let op: bij deze lezing vragen we om een Coronatoegangsbewijs(verwijst naar een andere website) via een test-, vaccinatie- of herstelbewijs.

bestel je ticket hier

Delen mag!