Boze ouders!

Al een tijdje volg ik op sociale media een groep ouders van kinderen die geen passend onderwijs krijgen. Ze noemen zich “Boze Ouders” en in de snel groeiende groep zitten ouders van heel diverse kinderen, met allerlei handicaps, labels, laag-, gemiddeld- en hoogbegaafd en ook verrassend gewone kinderen waar buiten school niet zo veel mee ‘mis’ is. Ze hebben allemaal problemen op school en hun ouders worden niet gehoord. Veel kinderen hebben nare ervaringen op verschillende scholen gehad, zitten inmiddels deels of helemaal thuis en voor andere kinderen rijden de ouders vele uren per week om hun kind naar een school te brengen waar het ietsje beter gaat dan op de vorige scholen.

Klacht

Afgelopen week ging een deel van deze Boze Ouders op bezoek bij de onderwijsinspectie om een collectieve klacht in te dienen namens de ouders van bijna 1000 kinderen. De klacht gaat over het niet naleven van de wet door scholen en samenwerkingsverbanden, waardoor deze kinderen niet het passend onderwijs krijgen waar ze recht op hebben. In de media wordt dit bezoek volop belicht, onder andere in dit artikel op NOS.nl en hier op RTVUtrecht.nl.

De actie bereikte ook de Tweede Kamer, waar het ter sprake kwam in het Kamerdebat over de Wet actualisering deugdelijkheidseisen funderend onderwijs. Minister Slob gaf aan graag in gesprek te gaan met deze ouders, “die ik liever bezorgde ouders wil noemen.”

Kleineren

Wat?! Bezorgde ouders? Minister Slob heeft geen idee waar hij het over heeft! Bezorgd was ik zo’n drie jaar geleden, toen mijn zoon al binnen drie weken na de start van zijn onderwijscarrière gedragsveranderingen liet zien. Bezorgd klopte ik aan bij de juf, bij de IB-er, bij het CJG en steeds werd mijn zorg weggewuifd. Op school was er immers niet zoveel aan de hand. Het zal we aan de opvoeding liggen als er thuis problemen zijn. Nog altijd bezorgd ging ik op onderzoek uit en de resultaten van een zelf bekostigd intelligentieonderzoek deelden we bezorgd met school. En weer werden we weggezet als overbezorgde ouders die hun kind nou gewoon eens lekker kind moesten laten zijn.

Na drie jaar strijd voor een beter leven voor ons kind, doet zo’n uitspraak van de minister pijn. Ik ben niet meer alleen maar bezorgd! Ik ben mijn baan kwijt, mijn kind is ernstig beschadigd, mijn hele gezin heeft hier flink onder te lijden. Ons leven staat op zijn kop!

Passend onderwijs

We hebben nu een school gevonden waar ze echt willen, ze zien het kind, ze luisteren naar ouders, ze zijn flexibel en vindingrijk. Maar goed gaat het ook hier nog niet. Vanochtend heb ik mijn kind weer huilend naar school gebracht, want passend is het nog altijd niet. School wil, heel graag, maar heeft onvoldoende middelen. En het samenwerkingsverband? Tja, die beginnen te mekkeren over een aanvraag voor een arrangement van 2 uur begeleiding in de week op school! En dat, minister Slob, maakt mij gewoon boos!

Delen mag!
Twitter
Visit Us
LinkedIn
Share

Laat een Reactie achter

  1. Monique D

    Jammer genoeg heel herkenbaar
    Ben inmiddels ook al ruim 3 jr bezig voor hulp voor mijn dochter. Inmiddels door omstandigheden van havo/vwo terug naar mavo (lekker ik ben niet dom schreeuwde ze huilend. Nee kind jij bent zeker niet dom met je bovengemiddeld IQ maar door geen hulp en begrip laat staan hoe er mee om te gaan door andere zit je nu daar?) CJG pfff daar heb ik er inmiddels tig versleten. Of ze worden na een paar gesprekken ziek of je doet het prima en ze trekken de stekker eruit. Moet je weer opnieuw beginnen tot gesprekken met de managers van CJG aan toe en nog geen hulp ??‍♀️ Totale onbegrip om je heen en we voelen ons vooral niet serieus genomen. Ik moet haar gewoon maar “harder” aanpakken ( kortom straffen of een klap geven. Daar begin ik niet aan natuurlijk) maar dat komt waarschijnlijk omdat ze gewoon niet weten waar ze het over hebben. Kan nog wel uren doorgaan. Het feit blijft dat er nu een officiële klacht komt te liggen met het AJK ben ik bezig voor weer een gesprek (u raad het al door ziekte duurt het waarschijnlijk langer??‍♀️) en zo ben ik en m’n dochter al maanden jaren verder zonder gesprekken en de gesprekken die er waren zijn geen verslagen van dus na 3 jr sta je met lege handen ??‍♀️ Fijn toch goed geregeld ?