Weer thuis…
Daar zitten we dan, weer thuis. Maar nu zit zoonlief, net als vrijwel alle kinderen in Nederland, thuis vanwege het Coronavirus (mijn partner staat erop dat ik het SARS-CoV-2 noem, maar iedereen begrijpt wat ik bedoel). Het is een groot verschil met bijna 2 jaar geleden, toen onze zoon uitviel door niet passend onderwijs. Toen werden we aan ons lot overgelaten, buitengesloten, werd ons aan alle kanten duidelijk gemaakt dat wij er niet bij hoorden.
Onbegrepen
Mensen begrepen toen niet wat wij meemaakten. Er waren opmerkingen als: ‘maar hij moet toch leren?’ of ‘lekker, een lange vakantie’. Nu ervaart de halve wereld dat thuiszitten niet makkelijk is. Sociale media staat er vol van: ouders zitten met de handen in het haar want hoe moet je dat nou regelen? Je kinderen kunnen niet naar school en je hebt zelf ook nog verplichtingen! Maar men merkt nu ook dat leren niet persé op school hoeft te gebeuren!
Mogelijkheden
Het was even schakelen, voor kinderen, ouders en scholen. Maar er ontstaan talloze mooie initiatieven. Van online lessen tot beschikbaar stellen van materiaal, online boeken en leerplatforms. Elke school vult het anders in. Sommige scholen geven kinderen verplicht huiswerk op wat op vastgestelde tijden ingeleverd moet worden, terwijl andere scholen bijna niets van zich laten horen, en alles ertussenin. En wat is er veel mogelijk!
Onderwijs dat past
Voor ons is het overigens, net als voor veel andere gezinnen, juist een verademing. We waren net op een punt beland dat er weer bijgesteld moest worden. Het liep niet lekker meer op school en zoon zat duidelijk steeds minder goed in zijn vel. Nu zijn we thuis en zie ik wat er mis gaat en ook hoe we dat kunnen aanpakken. Asynchrone ontwikkeling is thuis gewoon veel minder een obstakel. De opdrachten van de juffen gebruiken we als leidraad, maar we geven er onze eigen draai aan. Ik maak een eigen programma dat aansluit bij zoons interesses en vaardigheden en dat gaat heel goed. Met de juffen is er goed contact en zij geven feedback op zoons werk. Wat een fijne manier van werken!
Lessen voor de toekomst?
Zoon heeft nog behoorlijk wat stress te verwerken van de afgelopen schoolperiode en het loopt daardoor heus nog niet soepel. Vooral als ik het te schools aanpak, geeft zoon veel weerstand. Stiekem hoop ik dat de scholen nog even dicht blijven, zodat we verder kunnen uitproberen wat voor ons werkt en wat niet. En laten we dan leren van deze periode, en als de scholen dan weer open gaan, met elkaar blijven kijken naar de mogelijkheden. Want wat zou het fijn zijn, om én bij een klas te kunnen horen, én ook de mogelijkheden te hebben die thuisonderwijs biedt. Het beste van twee werelden! En wat leren jullie van deze periode?
