Van Thuiszitter naar Thuisonderwijs

Van Thuiszitter naar Thuisonderwijs

Van Thuiszitter naar Thuisonderwijs

Meer dan een jaar geleden schreef ik mijn laatste blog, over hoe mijn zoon, die opnieuw thuiszitter was geworden, mij liet weten dat zijn vertrouwen in mij herstelde. Een jaar stilte, was er dan niets om over te schrijven? Nee hoor, het was juist teveel. Want ook met onze dochter ging het steeds slechter. Waar zoon de weg omhoog weer vond, zakte dochter juist steeds verder weg. En nu bleek ook dat de school waar we voor onze zoon nog zo enthousiast over waren, helemaal niet waarmaakte wat ze zeiden. Een goede samenwerking bleek alleen mogelijk als de neuzen al dezelfde kant opstonden. En hulp accepteren blijkt een stuk makkelijker als het hulp betreft die niet in het verlengde van het werk van de juf ligt.

Een jaar vechten voor dochter

Dus terwijl onze zoon thuis tot rust kwam, moesten wij vol aan de bak voor onze dochter. En waar wij dachten samen met school te beginnen met een zoektocht naar dochters ondersteuningsbehoeften, bleek school helemaal geen zin te hebben in een zorgenkind. Zij bleven roepen dat wij niet zo bezorgd moesten zijn en moesten leren loslaten. In de rapportages lazen we dat dochter het reuze naar haar zin had in de klas, als ouders nou maar wat meer erop konden vertrouwen en als ze maar regelmatiger kwam. Want ze zagen een heerlijk gemiddeld kind, met wat jonger gedrag dan gemiddeld, maar daar kon de juf prima mee uit de voeten. Onze voorzichtige berichten over hoe het thuis ging, werden eerst als overbezorgd en later gewoon als resultaat van slecht ouderschap bestempeld. En toch bleven we hoop houden op een samenwerking zoals we twee jaar eerder bij onze zoon hadden mogen ervaren. Maar het werd steeds moeilijker om in gesprek te gaan.

Vrijstelling

Na de herfstvakantie kwam het besluit, ook dochter kan niet meer naar school. Beide kinderen hebben nu vrijstelling van de leerplicht voor dit schooljaar. Met zoon gaat het steeds beter. Voor hem kwam de vrijstelling als bevrijding. Opeens ontwikkelde hij met sprongen. Ook dochter knapt thuis op. Ik geef ze les, of liever, ik begeleid hun ontwikkeling door aan te sluiten bij hun interesses. En dat bevalt heel goed!

Droom

Onze droom is dit voort te kunnen zetten. Thuisonderwijs, leren op onze eigen manier. Het klinkt zoveel positiever dan thuiszitter of drop-out. En het maakt een wereld van verschil voor de kinderen. Ze zijn niet zielig. Thuisonderwijs is leuk. Dat vertelde zoon laatst trots aan de caissière toen hij zelf ingrediënten voor zijn zelf bedachte gerecht contant afrekende bij de supermarkt. En de caissière reageerde enthousiast: “Wat leuk zeg! En, hoeveel moet ik je nu dan teruggeven?” En zoon verbaasde mij, door gewoon het juiste bedrag te noemen, zonder dicht te slaan!

Wij staken onze strijd voor passend onderwijs en gaan nu voor onderwijs dat past!