TV en tablet

Iedere ouder herkent het wel: het bewust omgaan met de oh zo aantrekkelijke schermpjes is een behoorlijke uitdaging! Op fora lees ik regelmatig topics waarin de hoeveelheid en de inhoud van schermtijd wordt besproken en een rode draad daarbij is dat kinderen meer willen dan ouders gezond vinden en dat dit vaak veel strijd veroorzaakt. Ook wij worstelen hiermee, maar als ouders van een thuiszitter waarschijnlijk toch op een wat andere manier dan andere ouders.

Leerzame apps en filmpjes

Ooit was ik behoorlijk tegen tablet en TV voor jonge kinderen. Een half uurtje TV per dag vond ik echt heel veel en een tablet was al helemaal niet nodig! Maar ja, het is toch best wel makkelijk, dus ook ik ben gezwicht. Het koken gaat gewoon een stuk makkelijker als de kinderen stil zitten en niet constant om aandacht vragen. Ik ontdekte dat onze zoon ook best veel opstak van filmpjes kijken vooral omdat er ook veel leuke, leerzame filmpjes te vinden zijn. Later kwam er ook een tablet in huis en ook daarvoor vonden we leerzame apps. Dan voelt schermtijd opeens een stuk minder schadelijk.

Regels

Toen onze zoon nog naar school ging, waren de regels makkelijker te handhaven. Na schooltijd mocht er een half uurtje op de tablet gespeeld worden en tijdens het koken mocht de TV een half uur aan. Er was dan nog maar een uur of twee over om anders in te vullen. Uiteraard waren er discussies waarin onze zoon ook de troef van het leerzame gebruikte. Want zoals de meeste hoogbegaafde kinderen voelt ook hij feilloos aan waar zijn moeder gevoelig voor is.

Hele dag thuis

Nu ben ik blij als ik de schermtijd heb kunnen beperken tot een uur per dag. Dat is echt heel moeilijk, en lukt dus bijna nooit. Eerst kwam dit vooral doordat onze zoon niets anders kòn doen dan op de bank hangen en filmpjes kijken. Een spelletje op de tablet was een vooruitgang: dit vraagt in ieder geval wel een actieve houding, actie en reactie. Inmiddels kan hij zich wel weer redelijk normaal vermaken en willen we dus graag weer terug naar een normale hoeveelheid schermtijd.

Maar wat is dát lastig. Niet alleen is zoon er heel erg aan gewend geraakt en kan hij heel creatief zijn in het verzinnen van argumenten, ook ik vind het echt lastig om me aan de (door mij zelf bedachte) regels te houden. Want de dagen zijn behoorlijk lang als je, zoals wij, van ’s ochtends 7 tot ’s avonds 18 uur samen bent zonder duidelijk programma en elke dag op andere tijden afspraken hebt buiten de deur.

Homescholing

Om toch een soort van ritme te creëren en om vaardigheden te oefenen zijn we thuis wel bezig met een soort homescholing. Ik ben geen juf en zoon houdt niet van schools leren. Dus naast projecten als “Vulkanen” en “Planeten”, waarbij we elkaar heerlijk onder de papier-maché kliederen, werken de leerzame apps eigenlijk nog het best. En hop, daar zit onze zoon dus toch weer meer aan een beeldscherm gekluisterd.

Oppas

Maar de belangrijkste reden waardoor het me vaak niet lukt om de gewenste limiet te handhaven is toch wel het feit dat de tablet en de TV de ideale ad-hoc oppas zijn. Als moeder van een thuiszitter heb je veel te regelen, mailen, bellen, formulieren in te vullen etc. En bij al deze activiteiten is het niet wenselijk dat onze zoon hier iets van meekrijgt. Gelukkig is er dan altijd nog de TV of tablet om zijn aandacht vast te houden!

Delen mag!
Twitter
Visit Us
LinkedIn
Share

Laat een Reactie achter

  1. Jolanda

    Wat is het inderdaad moeilijk om schermtijd in de hand te houden. Mijn zoon is al een puber, weet meer van computers en heeft veel vrienden (ook van school) die hij in games ontmoet. Hij praat dan makkelijk mee, ook in het Engels, maakt grapjes over Brexit en wisselt ook informatie uit over de Coronatoestanden in de rest van de wereld. Ik zit in de buurt want zijn computer staat beneden. Niks mis mee toch?
    Maar nu zit hij op zijn kamer vanwege online lessen en heb ik het gevoel dat hij alleen maar schermtijd heeft. Even tussendoor naar beneden is lastig want je moet voor elke les weer op tijd ingelogd zijn. Zijn lesrooster wijzigt elke week. Als moeder wil je uiteraard niet storen, maar maak ik me ook zorgen.
    Hij heeft een darmstoornis, slikt medicatie en moet veel bewegen. In slechte tijden biedt YouTube afleiding en maakt het dragelijk. In goede tijden fietst hij naar school en gaat naar de sportschool. Nu is hij hele dagen thuis, vooral op zijn kamer, moeilijk te verleiden tot iets anders dan achter een computer zitten. Hoe draai je dat weer terug?